ေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုတာ ဂ်ပန္ရဲ႕ဓေလ႕အရဆိုရင္ေတာ႕
ဂ်ပန္ေတြဟာေက်းဇူးတင္စကားကို
အလြန္သုံးတာပဲလို႕ေတြးမိဘူးပါတယ္
အေမ၇ိကားလိုမ်ိုးအေနာက္တိုင္းႏိုင္ငံေတြမွာလည္းသုံးေပမဲ႕
သူတို႕သုံးတဲ႕ပုံစံက အရမ္းကိုသက္ေတာင္႕သက္သာ၇ိွလြန္းလွတယ္။
မ်က္ခုံးႏွစ္ခုကိုပင္႕ၿပီး ရင္ေခါင္းထဲကလာတဲ႕အသံမ်ိူးနဲ႕
မ်က္ဝန္းထဲမွာေက်းဇူးတင္စိတ္ကိုေဖာ္ၿပၿပီး အိုး သင္႕ခ္ယူ လို႕
တခြန္းအေၿပာခံလိုက္၇၇င္ အေတာ္ၾကီးကို ဝမ္းသာေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းတယ္လို႕
ေတြးမိတယ္။ ဂ်ပန္က်ၿပန္ေတာ႕လည္း အတင္လြန္ေနတယ္။
ထပ္ခါထပ္ခါ ခါးေလးတညြတ္ညြတ္နဲ႕
အၾကိမ္ၾကိမ္ေၿပာေနလိုက္တာ စိတ္အိုက္လာတဲ႕အထိပါပဲ။
ႏိုင္ငံအသီးသီးကလူမ်ိူးစုံနဲ႕ေတြ႕ထိဆက္သြယ္ဖူးလာတဲ႕အခါ
အမ်ိုးမ်ိုးေလ႕လာသုံးသပ္ဆင္ၿခင္ ႏွိုင္းယွဥ္ခြင္႕ေတြလည္း ရလာပါေတာ႕တယ္။
အဲလိုႏွိုင္းယွဥ္ၾကည္႕တဲ႕အခါ ၿမန္မာေတြဟာ
ေက်းဇူးတင္စကားသိပ္မဆိုတတ္တာ
ထင္းထင္းၾကီး ၿမင္သာသုံးသပ္မိပါေတာ႕တယ္။
မိမိနဲ႕ဘက္တူရြယ္တူမ်ားတြင္မေတာ႕
ဘာမဟုတ္တာေလးၿဖင္႕ ေက်းဇူးတင္စကားဆိုလိုက္လွ်င္ ပိုေလးသည္။
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾကတာမ်ားေပသည္။
အထူးသၿဖင္႕ မိမိေအာက္ဘက္သားလို႕ထင္မိလွ်င္ၿဖင္႕
မိမိကအခြင္႕ထူးခံပုဂၢိုလ္ၾကီးလို မိမိအားဝတ္ၿပုေနေလသည္႕ ပုံစံၿဖင္႕ ေနသည္ကို
ေတြ႕ရသည္လည္းမ်ားေပ၏။
အမွန္ေတာ႕ ၿမန္မာသည္ ေ႐ွးကဓေလ႕႐ိုးရာကို ေနာက္ေၾကာင္းေကာက္ၾကည္႕လွ်င္ၿဖင္႕
တလုပ္စားဖူးသူ႕ေက်းဇူး၊ ဆရာကိုေက်းဇူးကန္းလွ်င္အာေခါင္လွံစူးသည္ ကဲ႕သို႕ေသာ
ေက်းဇူးတရားႏွင္႕ပတ္သက္လွ်င္ ဤမွ်အေလးနက္ထားေသာ စကားပုံမ်ား႐ိွသည္ကို
ၾကည္႕ၿခင္းအားၿဖင္႕ သိ႐ိွႏိုင္ေပသည္။
သို႕ၿငား ၃၈ၿဖာမဂၤလာတ၇ားေတာ္မ်ားသင္ၾကား၇သည္က မူလတန္းအ၇ြယ္မို႕
ေခါင္းထဲမစြဲေလေ၇ာ႕သလား။
သို႕မဟုတ္ မိမိပင္သူေတာ္ေတြႏွင္႕အေတြ႕နည္းေလေ၇ာ႕သလား။
ကိုယ္ငယ္စဥ္ကဖတ္ဖူးတဲ႕စာအုပ္ကိုမွတ္မိပါေသးသည္။
ေ၇းသူကား ေဒးလ္ကာနက္ဂ်ီ။ စာအုပ္ေခါင္းစဥ္ကား မမွတ္မိေတာ႕ေပ။
ဥပမာေတြးၾကည္႕ၾက၇ေအာင္
အေမက အိမ္မွာကိုယ္ၾကိုက္တဲ႕ဟင္းကေလးသီးသန္႕ခ်က္ေကြၽးတယ္။
အား၇ပါး၇စား၇ုံမဟုတ္ပဲ အား သိပ္စားလို႕ေကာင္းတာပဲ ဒါေၾကာင္႕အေမ႕ကိုခ်စ္တာလို႕
သြယ္ဝိုက္တဲ႕နည္းၿဖင္႕ေက်းဇူးတင္စိတ္ကိုေဖာ္ၿပတဲ႕စကားေလးပဲ ဆိုၾကည္႕ပါဦး။
ေၿမၾကီးလက္ခတ္မလြဲ ၾကည္ႏူးဝမ္းသာသြားမယ္႕အေမပါ။
ကိုယ္ကေတာ႕ဆိုပါတယ္။
၇င္ထဲကေက်းဇူးတင္စိတ္ကိုကပဲ ၾကီးေလးေလေ၇ာ႕သလားမသိ။
ကိုယ္႕နဲ႕အဆင္မေၿပသူကိုေတာင္မွ
သူက ငါ႕ကိုေလ အဲဒီတုံးက အဲလိုေလးေကာင္းခဲ႕ဖူးတာ ေက်းဇူးတင္စ၇ာပဲ လို႕
ေတြးမိ၇ုံနဲ႕တင္ တဖက္သားအေပၚထားမိတဲ႕ ေဒါသေမာဟစိတ္ဟာ
အလုိလိုေလ်ာ႕သြားတာမ်ိုး စိတ္ေအးခ်မ္းသြားတာမ်ိုးပါ။
ေပၚလီယာနာ လိုမ်ိုး အေကာင္းဘက္ အၿပုသေဘာေဆာင္တဲ႕ဘက္ကို ေတြးဖို႕
အဲဒီဘက္ကို ဆြဲသြားဖို႕ဆိုတာ လူ႕ဘဝႏွင္႕ လူမွုေပါင္းသင္းဆက္ဆံေ၇းမွာ
အလြန္အေ၇းၾကီးပါတယ္။ ေ၇ွ႕မွာေတာ႕ အား သူကနည္းနည္းစြမ္းတယ္
လိုတာ၇ိွ၇င္ေၿပာလို႕၇ေအာင္ ေပါင္းထားမွဆိုတာမ်ိုးနဲ႕
ကြယ္၇ာမွာအေလးနက္မထားေပမဲ႕ အဲလိုစိတ္မ်ိုးဟာလည္း
တကယ္တမ္းေတာ႕ ဖုံးကြယ္မ၇ ၇ိပ္မိလြယ္တာမ်ိုးပါ။
အဲလိုမိတ္ဖြဲ႕မွုမ်ိုးသာဆို၇င္ စစ္မွန္တဲ႕မိတ္ေဆြ သင္႕အနားမွာေလ်ာ႕နည္းလာပါလိမ္႕မယ္။
ေလးစားအားက်မိတဲ႕ဂ်ပန္၇ဲ႕အားသာခ်က္တစ္ခုက
က်င္႕ဝတ္၊အၿပုမွုႏွင္႕စိတ္ထားကို အေလးအနက္ထားၿပီး စနစ္တက် သင္ၾကားၿခင္းပါ။
ဒါဟာလည္းတန္ေဆးလြန္ေဘးဆိုသလိုပါပဲ
လိုတာထက္လြန္ေတာ႕လည္း သေဘာမက်မိဘူး၇ယ္လို႕ ေတြးမိေပမဲ႕
၇ိွသင္႕သေလာက္လည္း၇ိွဖို႕လိုတာ မေမ႕ေစလိုပါ။
4 comments:
မွတ္သားစရာေလးေတြပါ ညီမေလးရယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔..
“မ်က္ခုံးႏွစ္ခုကိုပင္႕ၿပီး ရင္ေခါင္းထဲကလာတဲ႕အသံမ်ိူးနဲ႕
မ်က္ဝန္းထဲမွာေက်းဇူးတင္စိတ္ကိုေဖာ္ၿပၿပီး” ေျပာသြားပါတယ္ေနာ္။ :D
အရမ္းေကာင္းတဲ့ပို့စ္..။
ကိုယ္ကေတာ့ ေက်းဇူးတကယ္မတင္ႏိုင္ပဲနဲ့ ပါးစပ္ၾကီးကေျပာမထြက္။ ထြက္လဲ ရင္ထဲကမပါတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္သိပီးျပံဳးမိမွာ။
ဒါေပမဲ့ မဇာျခည္သိလား ..။ ဂ်ပန္လူငယ္ပိုင္းေတြမွာလဲ အခုဆို ..အက်င့္ပ်က္စျပဳေနပီ။..ပါးစပ္ကပဲေျပာပီး စိတ္ကမလာတဲ့ သမာရိုးက်ေတြေျပာဆိုတတ္ေနပီေနာ္။ ၀မ္းနဲစရာပဲ။
ဟုတ္တယ္..ျမန္မာအမ်ားစုက ေက်းဇူးတရားအေၾကာင္းေတြ ထဲထဲ၀င္၀င္သင္ခဲ့ရပီး ေက်းဇူးရိွမွ ေက်းစြပ္တာဆိုတာ လက္ေတြ႔အေတာ္မ်ားတယ္။ ေက်းဇူးမတင္လဲေနပါေစေတာ့ ေက်းမစြပ္ရင္ေတာ္ပါပီ။ ဒါကတခ်က္
ကိုယ္ျမန္မာျပည္မွာေနတုန္းက ေက်းဇူးလို႔ေျပာရမွာေမ့တတ္တယ္။ အေၾကာင္းက သူလုပ္ေပးတာ ကိုယ္အသိအမွတ္ျပဳတယ္။ ကိုယ့္အေနနဲ႔ သူဘာလိုလို ျပန္ကူညီေပးမယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီမွာ အဲ့အမကဂ်ပန္ေတြရဲ့ စက္ကတ္ေၾကး ကိုယ္ကအဲ့မွာအလုပ္လုပ္တိုင္း ကိုယ္လိုသမ်ွအားလံုးကူညီေပးတိုင္း ..အဲ့အမကထုတ္ကိုေျပာတယ္..ေက်းဇူးလို႔ တခြန္းမွမေျပာလို႔တဲ့..။အာ..အမကလဲ..အမကိုေက်းဇူးမတင္လို႔ ဟုတ္ဘူးေလ..မေျပာမိတာဆိုေတာ့ အဲ့အမက သင္ေပးတယ္။ေက်းဇူးလို႔ေျပာရမယ္တဲ့..။အဲ့ကထဲက ကိုယ္လည္း ေက်းဇူးေျပာတတ္လာတယ္။
ေနာက္တခ်က္ ဒီႏိုင္ငံေရာက္ေတာ့ အားပါး..ေတြ႔သမ်ွသူေတြက ေခါင္းငံု႕ပီးေျပာၾကတယ္။ ေရာက္စက တသက္လံုးေခါင္းမငံုတတ္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္အျဖစ္ျမင္ၾကည့္ပါ...။ အင္းခုေတာ့လဲ ေနသားက်သြားပါပီ။
ေနာက္တခု ..ဟုတ္တယ္ ျမန္မာေတြက ေက်းဇူးလို႔ေျပာလိုက္ရမွာကိုေမ႔ေနၾကတာ။ ငယ္ငယ္က မသိလို႔သာ အိမ္မွာထမင္းစားတိုင္း..ဟာ..ဒီဟင္းသိပ္ေကာင္းတာပဲ..အရမ္းစားခ်င္ေနတာ လို႔ မေျပာခဲ့မိခဲ့ဘူး အေတာ္ၾကီးလို႔ သိတတ္ခ်ိန္မွာလုပ္မိေတာ့ .. ဟင္းခ်က္ေပးသူေတြက ေက်နပ္လို႔...။ အဲဒီလိုနဲ့ ဘယ္အိမ္သြားသြား ခုခ်ိန္ထိပဲဆိုပါေတာ့... အဲလိုေျပာပီး ညာစား..အဲ စားတတ္လာေတာ့ ဟင္းေတြလဲအားလံုး ကိုယ့္အၾကိဳက္ေလးေတြျဖစ္ေရာ..ကိုယ္ေတြ႔ေနာ္..။
ဂ်ပန္ေတြရဲ့ ေက်းဇူးကေတာ့
ျမန္မာေတြအေနနဲ့ နဲနဲအိုဗာျဖစ္ေနတာ
အမွန္ဘဲ မေရ။
စိတ္ထဲမွာ ရွိလည္းေျပာ မရွိလည္းေျပာဆိုေတာ့
ၾကာေတာ့ ဘယ္ဟာက အမွန္လဲဆိုတာ မသိေတာ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ မမိုမိဂ်ိေျပာသလိုဘဲ အသားက်သြားပါျပီ။
အသားအက်မလြန္ေအာင္လဲ ၾကိဳးစားရအံုးမယ္ မေရ။
ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ ခြန္တို့က ျမန္မာေတြမဟုတ္လား....
ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ
ခြန္သဒၵါ
မညေရ မ်က္ခုံးပင္႕သြားတယ္လား အဟားဟား
မမိုေရ အဲဒီ႕နည္းေတာ႕မမိုဆီကၿပန္သင္ရမယ္
ညီမက လုပ္ေပးခ်င္ေအာင္သိပ္မခၽြဲတတ္ဘူး
တခုခုလိုခ်င္ရင္ ရမလား မရဘူးလားေၿပာ ဆုိတာမ်ိဳးမို႕
အိမ္ကလူကအၿမဲေၿပာတယ္ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေလးေတာင္းဆိုတတ္ေအာင္က်င္႕တဲ႕ အဟဲ
ခြန္ေရ
အားလုံးကို အမတို႕ ကိုယ္ပိုင္ဓေလ႕ေလးေတြနဲ႕ ညိွၿပီး
လိုတိုး ပိုတာေလွ်ာ႕ကအေကာင္းဆုံးေပါ႕ေနာ္
;)
Post a Comment