ဂ်ပန္ၿပည္က စက္ဘီးမ်ား

ငယ္ငယ္တုံးက ရပ္ကြက္ထဲမွာ စက္ဘီးစီးတာသိပ္ေခတ္စားတယ္။
ၿခံနားမွာ ရဲစခန္း၀န္းၾကီးေဘးက ကြက္လပ္ၾကီးထဲ ခေလးေတြစုၿပီး စက္ဘီးလာစီးၾကတာ
သြားသြားေငးဖူးတယ္။ ေဖ႕ကိုဂ်ီက်ေတာ႕ ေဖကိုယ္တိုင္ ၿခံထဲမွာ စက္ဘီးစီးသင္ေပးေတာ႕
အဲလိုနဲ႕ စက္ဘီးစီးတတ္သြားတယ္။ ေဖ၀ယ္ေပးတဲ႕ စက္ဘီးေလးလည္း ၁လေလာက္ပဲ
ေကာင္းေကာင္းစီးၿဖစ္တယ္ထင္ပါရဲ႕။ ကားေတြ အထူးသၿဖင္႕ဘတ္စ္ကားေတြ စိတ္ထင္သလို
ေမာင္းတတ္တဲ႕ရန္ကုန္မွာ စက္ဘီးနဲ႕ကားလမ္းေပၚကို စီးခြင္႕မၿပဳေတာ႕ အဲလိုနဲ႕ စက္ဘီးေလးဟာ
အိမ္က စတိုခန္းေလးထဲမွာ သနားစရာေပါ႕။ စက္ဘီးမစီးတာ ကိုယ္ရယ္မွမဟုတ္ပါဘူး။
ရန္ကုန္ကလူေတြ အမ်ားစု စက္ဘီးစီးေလ႕မရိွၾကဘူး။ ဘတ္စ္ကား တက္က္စီေတြသုံးတာမ်ားၾကတယ္။

ဂ်ပန္မွာေတာ႕ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးအရ ရထားက သိပ္အဆင္ေၿပတယ္။
အခ်ိန္သိပ္တိက်သလို ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေတြက ၃မိနစ္ၿခားတခါ ဆိုက္တာမို႕ ဂ်ပန္ေတြအခ်ိန္သိပ္တိက်တယ္
ဆုိတာကလည္းမဆန္းေပဘူး။ သို႕ၿငား ရထားခ ေစ်းၾကီးတယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။
စီးလိုက္တာနဲ႕ အနည္းဆုံး ယမ္း၁၂၀ ေပးရတယ္။ အသြားၿပန္ ၂၄၀။ ေ၀းတဲ႕ေနရာေတြဆို ယမ္းေထာင္
ေက်ာ္ က်သင္႕တာေတြရိွတယ္။ ၾကက္သားေရခဲရိုက္ထားတာ တေကာင္လုံးကို ယမ္း၅၅၀၊ ဘာ၀ယ္၀ယ္
၁၀၅ယမ္းဆုိင္မွာ လိုသမွ်ေထြကာလီကာတခု ၁၀၅ယမ္းမို႕ တြက္လွ်င္ ေစ်းမနည္းဘူးဆိုရမယ္။
ဘူတာကေန အေတာ္လွမ္းတဲ႕ေနရာမွာ ေနသူေတြဆိုလွ်င္လည္း ဘူတာထိေရာက္ဖို႕ ကားလုိ ၀န္လည္း
မမ်ားတဲ႕ စက္ဘီးက လိုအပ္ပါတယ္။

ဂ်ပန္ေရာက္စ အံ႕ၾသတၾကီး ေငးေမာဖူးခဲ႕တာကေတာ႕ စက္ဘီးေတြ...စက္ဘီးေတြပါပဲ။
ဘူတာၾကီးေတြရဲ႕ စက္ဘီးရပ္နားေနရာဟာ က်ယ္ေၿပာၿပီး ေထာင္နဲ႕ခ်ီတဲ႕ စက္ဘီးေတြရပ္ထားေလ႕
ရိွတယ္။ ဟိုနား သည္နား ေစ်း၀ယ္ပဲသြားသြား စက္ဘီးက သိပ္အဆင္ေၿပတယ္။

စက္ဘီးေတြဟာ ကားလမ္းေပၚမွာနင္းေလ႕မရိွဘူး။ ဂ်ပန္က ကားလမ္းတိုင္းရဲ႕နံေဘးမွာ ၿမန္မာၿပည္က
တခ်ိဳ႕ေနရာေတြလို ပလက္ေဖာင္းၿမင္႕ၿမင္႕မဟုတ္ဘဲ ကားလမ္းနဲ႕တညီတည္းနီးပါး ပလက္ေဖာင္းေလးေတြရိွတယ္။ အဲသည္႕ထဲမွာ လူေတြလည္းလမ္းေလွ်ာက္၊ စက္ဘီးေတြလည္း
နင္းၾကတယ္။  မီးပြိဳင္႕ေတြကူးတဲ႕အခါ စက္ဘီးကူးရန္ဆိုၿပီး လူကူးမ်ဥ္းၾကားေဘး စာေရးၿပီး ေနရာက်ယ္
အလြတ္ထားေပးေလ႕ရိွတယ္။ အဲသည္မွာ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ႕ဂ်ပန္ဓေလ႕ေလးကေတာ႕ ကားေတြဟာ
စက္ဘီးေတြကို အထူးသတိထားၿပီး အတူေမာင္းရတဲ႕(ပလက္ေဖာင္းမက်ယ္တဲ႕)လမ္းက်ဥ္းေတြမွာဆို
စက္ဘီးေတြကို ဦးစားေပးေလ႕ရိွတယ္။ သို႕ၿငား စက္ဘီးေတြကလညး္သတိၿပဳမိတာႏွင္႕ လမ္းဖယ္ေပးေလ႕
ရပ္ေပးေလ႕ရိွတယ္။ ၿပီးေတာ႕ စက္ဘီးေတြဟာလည္း လမ္းေလွ်ာက္တဲ႕လူေတြကို သိပ္ဦးစားေပးတယ္။
တခုခုလြန္သြားသလိုၿဖစ္ရင္ စုမိမဆန္ ဆိုၿပီး ေခါင္းေလးညြတ္ေၿပာတတ္တဲ႕ မ်က္၀န္းထဲမွာ အားနာရိပ္ေတြ
ရိွတဲ႕ ဂ်ပန္ဓေလ႕ကို ကိုယ္ကခ်စ္တယ္။ သို႕ၿငား ယေန႕ေခတ္လူငယ္ေလးေတြမွာ အဲလိုဓေလ႕ေလးေတြ
ေပ်ာက္ကြယ္စ ၿပဳလာေနတာလည္း အေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ရတယ္။ သုိ႕ၿငား ဂ်ပန္စတိုင္က အလုပ္ထဲ၀င္
ေတာ႕မယ္ တကၠသိုလ္တက္ၿပီဆိုရင္ပဲ လူမွဳေရးဆိုင္ရာ အက်င္႕ႏွင္႕ အၿပဳမူေတြကို ပုံစံခ်ပစ္တဲ႕ လူမွဳ
ထုံးစံမို႕ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ၿပီဆိုရင္ပဲ အားလုံးဟာ အမူက်င္႕ေတြ ေၿပာင္းလည္းသြားတာေတြ႕ရပါတယ္။

အဲလိုနဲ႕ဆက္ရရင္ စက္ဘီးစီးခါစ သိပ္ေၾကာက္တတ္တယ္။ ဂ်ပန္ရဲ႕ အမ်ားစုက က်ဥ္းေၿမာင္းတဲ႕ လမ္းသြယ္ေလးေတြထဲမွာ တိုက္မိမွာ သိပ္ေၾကာက္တယ္။ ၿမန္မာၿပည္မွာ ကားေမာင္းတတ္ခါစ အေခြဆိုင္
သြားေတာ႕ အနားေရာက္မွ ေဘးကပ္ဖုိ႕သတိရေတာ႕ လန္႕လန္႕နဲ႕အၿမန္ကပ္ဖို႕ ေဘးကားအၾကည္႕ေကာင္းတာ လမး္လယ္က အုတ္ခုံေတြကို ဆြဲၿခစ္ခဲ႕ပါေရာလား။ အဲလိုရာဇ၀င္မို႕။
စက္ဘီးစီးစ ခဏခဏ ရပ္လိုက္သြားလိုက္နဲ႕ေပါ႕။
ခုေတာ႕ သူက စက္ဘီးသိပ္စီး သိပ္ပတ္တတ္ေတာ႕ ကို္ယ္လည္း က်င္႕သားရသြားတယ္။

စက္ဘီးေတြက တပတ္ရစ္ေတြလည္း ၀ယ္လို႕ရပါတယ္။ အေဟာင္းဆိုင္ေတြမွာ ၃ေထာင္ ၄ေထာင္ယမ္း
ခန္႕ တခ်ိဳ႕ေကာင္းလွ်င္ ယမ္း ၅ေထာင္ေက်ာ္ခန္႕ေပါ႕။ သို႕ၿငား အသစ္၀ယ္လွ်င္ အသက္သာဆုံးက ဆဲယူး
SeiYu ပါပဲ။ ယမ္း၇ေထာင္ေက်ာ္ခန္႕ၿဖင္႕အသစ္စက္စက္၀ယ္လုိ႕ရပါတယ္။

ဒါေၾကာင္႕ဂ်ပန္လာမည္ဆုိလွ်င္ စက္ဘီးကေလးေတာ႕ စီးတတ္သင္႕ေၾကာင္း။ စက္ဘီးစိီးတတ္ထားလွ်င္
အလြန္အဆင္ေၿပမည္ၿဖစ္ပါေၾကာင္း။

ပုံမ်ားကို အင္တာနက္မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။

အားလုံးပဲက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ　♫♥⁂♡♫♪♪

Posted in: ဂ်ပန္မွာ,သိသမွ်ၾကဳံသမွ်