ဟိုးအရင္ကၿမန္မာၿပည္မွာရိွတုံး ဂ်ပန္လိုေရးထားတဲ႕ပို႕စ္အေဟာင္းေလးတခု သြားဖတ္မိတယ္
အလုပ္တာ၀န္နဲ႕ေရႊဂုံတိုင္မွာရိွတဲ႕ ဂ်ပန္ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းေတာ္ၾကီးတပါးနဲ႕သြားေတြ႕ခဲ႕တုံးကပါ။
အဲလိုနဲ႕ဘုန္းဘုန္းေၿပာခဲ႕တဲ႕စကားေလးကိုသြားသတိရမိတယ္။
စိတ္ႏွလုံးဆိုတာ ေရလိုပါပဲ။
ထည္႕တဲ႕ခြက္(အရာတထၱဳ)ဆိုတာ မိမိကဖန္တီးတာပါ။
ေသးငယ္တဲ႕ေရခြက္ကေလးထဲ ထည္႕ထားတဲ႕ေရထဲကို မည္းနက္ေနာက္က်ိတဲ႕မင္တစက္ထည္႕လိုက္ရင္
ေရတခြက္လုံးမည္းနက္ေနာက္က်ိသြားမွာေပါ႕။
သို႕ၿငား ပင္လယ္ၾကီးလိုက်ယ္တဲ႕ ေရေတြထဲ မင္တစက္ထည္႕ရင္ မည္းနက္ေနာက္က်ိၿခင္းမရိွသလိုပါပဲ
မိမိကဘယ္လိုထည္႕စရာနဲ႕ခံယူမလဲဆိုတာေပၚ မူတည္ပါသတဲ႕။
ေလာကမွာစိတ္တိုင္းမက်တာေတြအမ်ားၾကီး...အမ်ားၾကီးေပါ႕
ေသြးသားရင္းခ်ာေတာင္ ခဏခဏ စိတ္ခ်င္းမတိုက္ဆိုင္ၾကေသးတာ
လူေတြကို မိမိစိတ္နဲ႕အခန္႕မသင္႕လို႕စိတ္ဆိုးရရင္ ဆုံးမွာမဟုတ္ေပဘူး
ၿပီးေတာ႕တဖက္လူကမေကာင္းဘူးဆိုရင္ေတာင္ မည္းနက္တဲ႕မင္တစက္လို မိမိအေပၚၿပဳမူလာရင္ေတာင္
မိမိက ပင္လယ္ၾကီးလို ခံယူဖို႕ ၾကိဳးစားရမွာေပါ႕လို႕ေတြးမိတယ္။
လူဆိုတာ မွားေလ႕ရိွတတ္တဲ႕သတၱ၀ါေတြပဲ
ကိုယ္လည္းအၾကိမ္ၾကိမ္မွားခဲ႕ဖူးတာေတြရိွတယ္
ခုထိလည္း တခါတေလ မွားေနတတ္တုံးပဲ
ဒါေၾကာင္႕ အၿခားလူေတြ တခါတေလမွားတတ္တာကိုလည္း ခြင္႕လႊတ္ႏိုင္ဖို႕အေရးၾကီးတယ္။
လူသားေတြအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ရိုင္းပင္းကူညီၿပီး
ေကာင္းက်ိဳးေတြသယ္ပိုးသြားၾကရင္ ဒီကမၻာၾကီးပိုလွလာမွာပါ။
ေတြးမိတယ္။ ကိုယ္ဟာလည္း လိုေသးတယ္ အမ်ားၾကီးလို႕။
ၾကိဳးစားရဦးမယ္။ စိတ္အတြင္းထဲထိ လွပသန္႕ရွင္းေအးခ်မ္းဖို႕....
:)
0 comments:
Post a Comment