ေတာင္တက္ရင္း・・・

မေန႕က ေတာင္သြားတက္ၾကတယ္
ရွင္ဂ်ဳကုကေန ၁နာရီေက်ာ္ခန္႕အၿမန္ရထားစီးသြားရတဲ႕ 高尾山တကအိုေတာင္ေပါ႕

အဲဒီမွာ ေရတံခြန္ရိွတယ္။ တီဗီြအစီစဥ္မွာၾကည္႕ဖူးလို႕သိထားတာကေတာ႕
အဲဒီေရတံခြန္ေအာက္၀င္ ေရခ်ိဳးၿပီး ကံအညစ္ေၾကးေတြေဆးတဲ႕ခံစားခ်က္မ်ိဳးနဲ႕
စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခိုင္မာမွဳအတြက္ ၿပဳလုပ္တဲ႕ အစီစဥ္ေလးပါ။

ေတြးမိတာကေတာ႕ ဒီေလာက္ေအးတဲ႕တုိငး္ၿပည္၊ အေအးဆုံးဆိုတဲ႕ဒီရာသီမွာ
အနားရပ္ရုံတင္ေအးစက္ေနတဲ႕ေရေငြ႕ေၾကာင္႕ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနတာေတာင္
ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားဆင္းၿပီး ေရတံခြန္ေအာက္၀င္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးဟာ
ေၿပာရရင္ စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်င္႕စဥ္တမ်ိဳးပါပဲ။
ဖတ္ခနဲေတြးလိုက္မိပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြစိတ္ဓါတ္ၿပင္းတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးေတြေၾကာင္႕ကိုးလို႕။
ၿပင္းၿပခိုင္မာတဲ႕စိတ္ဓါတ္ရိွတာေကာင္းမြန္ေပမဲ႕ မလိုတဲ႕ေနရာမွာထားမိရင္လည္း
အႏၱရာယ္မ်ားေစတတ္တာမ်ိဳးပါ။

ၿပဳလုပ္ခ်င္သူဟာ အင္တာနက္မွၾကိဳတင္စာရင္းေပးရပါတယ္။
ဒီေနရာေလးမွာသြားေရာက္ၾကည္႕ရွဳႏိုင္ပါတယ္။

ရထားဆိုက္ေတာ႕သူအရင္ေၿပးတယ္။ အခ်ိန္မမွီမွာစိုးလို႕ပါ။ ၿပီးေတာ႕ေၿပာတယ္။
ေၿမပုံေသခ်ာၾကည္႕ေနာ္တဲ႕။ ေတာင္ထဲ ဖုံး(ေၿမပုံ)သုံးလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူးတဲ႕။
ကိုယ္ကေအးေဆးေနာက္ကလိုက္ပါတယ္။
ဆိုင္ေတြ၀င္ တခုခ်င္းေငးရတာ၀ါသနာပါသူပီပီ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ေတာင္စပ္ဆီကိုေတာင္မေရာက္ပါဘူး။
ေတာင္စပ္မွာ ဇာတ္လမ္းစတာေပါ႕။ လမ္းခြဲေတြ။ ၆လမ္းခန္႕ရိွသတဲ႕။
ဒါေပမဲ႕ေရတံခြန္ဘက္ကေတာ႕ တလမ္းထဲပါ။ လမ္းနံပါတ္၆။
ေၿမပုံဘုတ္ၾကီးေရွ႕ရပ္တယ္။ ခပ္တည္တည္နဲ႕။ မ်က္စိေနာက္လာတယ္။
လူေတြအမ်ားၾကီး၀င္၀င္သြားတဲ႕ညာဘက္လမ္းကို ခပ္တည္တည္ တက္လာတယ္။
ေတာ္ေတာ္ေမာတယ္။ အတက္ခ်ည္းမို႕ပါ။ ခရက္ကာစားလိုက္ ေရေသာက္လိုက္နဲ႕
အေကြ႕တေနရာေရာက္လာတယ္။

ေရာက္တဲ႕ေနရာကလွမ္းၾကည္႕ေတာ႕ေအာက္ကလူေတြကိုခပ္ပ်ပ်လွမ္းၿမင္ရတယ္။

ဘာရယ္မဟုတ္ဖုံးထုတ္ၿပီး လုိင္းကမိေသးတာမို႕ေရာက္တဲ႕ေနရာရွာၾကည္႕လိုက္ေတာ႕
အိုး တလြဲ ကိုယ္ ေရတံခြန္နဲ႕ဆန္႕က်င္ဘက္လမး္ေပၚေရာက္ေနၿပီ
အိုး ၾကိဳးစားပန္းစားတက္လာလိုက္ရတာ။
ေၾသာ္ ငါတေယာက္တည္း တက္ၿဖစ္ေတာ႕လည္း ဗဟုသုတရတာေပါ႕ေလ
ေၿဖေတြးေလးေတြး
အဲလိုနဲ႕ဦးၾကီးတေယာက္ကိုေမးၿပီး ၿပန္ဆင္းလာ ဆိုင္ေတြကို ထပ္မံေငးေမာ
ၿပီးေတာ႕ေရတံခြန္ရိွရာခရီးဆက္တယ္။ ဖုံးကလိုင္းမမိေတာ႕ဘူး
လမ္းကလညး္ေၾကာက္စရာ လူၿပတ္တယ္ လမ္းၾကမ္းတယ္။
ေနာက္မွသိတယ္ ေရတံခြန္ရိွတဲ႕လမ္းနံပါတ္၆က အၾကမ္းဆုံး
ေတာင္ေပၚကို အၿမန္ဆုံးေရာက္ေသာၿဖတ္လမ္း သို႕ၿငား
အၿမင္႕တန္း ေတာင္တက္သမားမ်ားတက္ရန္တဲ႕။

အမွန္ေတာ႕သူကိုယ္႕ဖုံးကိုေမးလ္ပို႕ထားတယ္။
ေတာင္ေအာက္မွာပဲ ဆိုင္ေတြပတ္ မုန္႕စားၿပီးေစာင္႕ရင္ေစာင္႕တဲ႕။
ကိုယ္မသိဘူး။ လိုင္းမမိေတာ႕၀င္မလာဘူး။ အၿပန္ေတာင္ေအာက္ေရာက္မွသိရတယ္။


ကိုယ္ေရာက္ေတာ႕ ပြဲစတာမို႕ မီသြားတယ္။ ကံေကာင္း။
သူၿပီးသြားေတာ႕ သူ႕ကို (ကုိယ္မပါပဲ) ဆန္ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္ပူပူတပြဲေကၽြးတယ္။
ၿပီးေတာ႕ႏွစ္ေယာက္သားေတာင္ေပၚဆက္တက္ၾကတယ္။
ခုနကၾကမ္းတယ္ဆိုတာထက္ကို လမ္းက ပိုၾကမ္းလာတယ္။

သူရလာတဲ႕ ေကာက္ညွင္းေပါင္းပူပူေလးတထုပ္ ႏွစ္ေယာက္သားစားရင္းတက္လာတယ္။

အဲလိုနဲ႕ေတာင္ထိပ္ေပၚေရာက္လာသည္။
အၿပန္က်ေတာ႕ နတ္ေက်ာင္းေတြ၀င္ရင္း အၿခားလမး္သြယ္မွၿပန္လာသည္။
အလြန္သက္သာေသာလမ္းဟုဆိုရမည္။
သူမ်ားေတြေမာေနခ်ိန္ ကိုယ္တို႕ကေတာ႕ အလြန္လန္းေနၿမန္ေနသည္။
(အီ)တြင္အေတြးတစ္ခုရသည္။
ပိုမိုခက္ခဲေသာအရာကိုၾကဳံထားၿပီးလွ်င္ သာမန္ခက္ခဲမွုေလးမ်ားသည္ပင္ လြယ္သြားသည္ဆိုၿခင္း။
အေတြ႕ၾကဳံဆိုသည္မွာ သည္လိုကိုး။
ဒါေၾကာင္႕ေတာင္တခါတက္တိုင္းတခါပညာရသည္။

အၿပန္က်ေတာ႕ႏွစ္ဦးသား လမ္းခုလတ္ဘူတာက နာမည္ၾကီးေသာေခါက္ဆြဲသြားစားၾကသည္။

 

အၿပန္ သူအခ်ိဳစားခ်င္ေတာ႕ ေပါင္မုန္႕ဆိုင္၀င္။ ကိုယ္ကေတာ႕အိမ္ေရာက္မွစားသည္။

Captain Jaz Sparrow ရဲ႕ Pirates of the Caribbean 4 ရုပ္ရွင္ေလးသိပ္ၾကိဳက္တာေတာင္ ဆုံးေအာင္မၾကည္႕ႏိုင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

အားလုံးပဲက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
၂၈ရက္၃လ၂၀၁၀ခုႏွစ္အမွတ္တရ

Posted in: အတိုအစေလးမ်ား