5:11 PM
ေက်ာ္ႏွင္းဆီလြင္
အမွတ္မထင္ဟိုဒီေတြးရင္းအရင္ကအၿဖစ္ကိုသတိရမိတယ္
ဂ်ပန္မွာအခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္တဲ႕ဆိုင္ကပိတ္ပစ္လိုက္တာမို႕
ဆိုင္ကလူၾကီး၂ဦးကလြဲၿပီးတဆိုင္လုံးအလုပ္လက္မဲ႕ၿဖစ္သြားဖူးပါတယ္။
ဆိုင္မွာလုပ္ရတာတကယ္ေတာ႕ပင္ပမ္းခဲ႕ပါတယ္
စားေသာက္ဆိုင္ကအခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ၿဖစ္တာမို႕စားပြဲထိုးလို႕ဆိုေပမဲ႕
မီးဖိုထဲၾကက္သြန္ၿမိတ္လဲကူလွီး၊ တခါတေလေအာ္ဒါ၀င္လို႕လူမရိွရင္ေၾကာ္ေလွာ္ေပးရေသး
ပန္းကန္မေလာက္ရင္ ေဆးမဲ႕သူမလာေသးလို႕ ေၿပးေၿပးေဆးရေသး
ဒါေပမဲ႕ဆိုင္ရဲ႕ေကာင္တာထဲမွာရပ္လိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ကိုယ္႕မ်က္ႏွာကအၿမဲၿပဳံးေနပါတယ္
ဒါဟာအလုပ္တာ၀န္လို႕ယူဆလို႕ပါ
ကိုယ္သြားအားေပးတဲ႕ဆိုင္ကအေရာင္းစာေရးမမ်က္ႏွာေၾကာတင္းေနတာမၾကိဳက္သူမို႕
ကိုယ္မၾကိဳက္တာသူမ်ားကိုလဲမေပးခဲ႕ပါဘူး
အရမ္းေရာင္းေကာင္းတဲ႕ဆုိင္ၿဖစ္ၿပီး ေန႕လည္စာစားခိ်န္ဆိုအားလုံးၿပဳံၿပီးဆိုင္ကိုေရာက္လာ
တန္းစီေနၿပီး တဦးၿပီးတာနဲ႕တဦး၀င္ထိုင္မို႕လို႕ အတူလုပ္တဲ႕အမကေတာင္ ေကာင္တာ
ဟိုဘက္ထိပ္နဲ႕ဒီဘက္ထိပ္ေၿပးေနရတာကို ပဲခူးရန္ကုန္ေန႕တိုင္းေလွ်ာက္ေနရတယ္ဟာလို႕
ေတာင္ ေနာက္ေၿပာင္ၿငီးၿငဴရေအာင္ပါပဲ။
ဒါေၾကာင္႕ေအာ္ဒါမွားခ်တာတို႕ အေနာက္ကနံပါတ္စဥ္မွားၿပီးေၾကာ္လို႕ ေအာ္ဒါေနာက္က်တာတို႕
ဧည္႕သည္စိတ္တိုစရာ အမွားက တခုမဟုတ္တခုရိွတတ္ပါတယ္
ကိုယ္ကအၿမဲၿပဳံးေနတတ္ၿပီး တခုခုမွားရင္ သူတို႕ဂ်ပန္ထုံးစံလို ေသခ်ာေတာင္းပန္လိုက္ရင္
အိုေကသြားတတ္ပါတယ္။
ကိုယ္႕အလုပ္ခ်ိန္အၿပီးမွာ ၀င္တဲ႕ကိုရီးယားမက ရစ္တတ္တာမို႕ စကားအၾကီးက်ယ္မ်ားလိုက္ပါေသးတယ္
အၾကီးက်ယ္ဆိုတာ အေၿခတင္ေၿပာတာကိုေၿပာတာပါ။ ရန္မၿဖစ္ၾကပါဘူး။
ကို္ယ္႕ကိုဒါေတြမၿပီးရင္အလုပ္ဆင္းလို႕မရဘူးလို႕ေၿပာလို႕ပါ။ ဒီေလာက္အလုပ္မ်ားတဲ႕ဆိုင္မွာ
လူအရမ္းက်တဲ႕ေန႕ဆို မၿပတ္တာေလးေတြရိွတတ္ပါတယ္။
ဒါကိုေနာက္၀င္သူကဆက္လုပ္ရမွာထုံးစံပါ။ တကယ္ေတာ႕သူကဂ်ပန္လိုလိပ္ပတ္လည္ေအာင္
မေၿပာတတ္ေတာ႕ အေၿပာမတတ္ဆဲသလိုၿဖစ္တာပါ။ ကိုယ္ကလဲပင္ပမ္းေနတဲ႕ၾကား
လာၿပီး စကားကိုစီးပိုးေၿပာသလိုမို႕ မေလွ်ာ႕ပါဘူး။ ဒီလိုလူမၿပတ္တဲ႕ဆိုင္မ်ိဳးမွာ ကိုယ္ကဒါမၿပီးရင္
မဆင္းနဲ႕အေၿပာခံရတယ္ ၿပီးေတာ႕နာရီနဲ႕လုပ္တာကို အရူးလိုလာေၿပာလို႕ စိတ္တိုၿပီး
ၿပန္ေကာၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးဆိုင္ေခါင္းေရာက္လာၿပီး ဂ်ပန္လိုအဲလိုမေၿပာရဘူး
အဲလိုစကားမ်ိဳးေၿပာလို႕မရဘူးဆိုလို႕ ၿပီးသြားပါတယ္။
အဲလိုနဲ႕ကိုယ္လုပ္စရာရိွတာကိုေတာ႕တာ၀န္ေက်လုပ္ရင္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္တဲ႕အခါ
သူတို႕ရဲ႕ဟင္းခ်က္နည္းနဲ႕အခ်ိဳးေတြအကုန္မွတ္ပါတယ္
ယူတတ္ရင္ ေရာက္ရာဘယ္အရပ္မဆို ပညာရပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿပန္လို႕ ဂ်ပန္အစားစာဆိုင္ဖြင္႕ရင္လာစားၾကပါ
:D
အဲလိုနဲ႕ အလုပ္ဆင္းတဲ႕ေနာက္ဆုံးရက္မွာရုံးခ်ဳပ္ကမန္ေနဂ်ာဆီကဖုံး
ကိုယ္႕ဆီ၀င္လာပါတယ္
ေနာက္တဆိုင္မွာအလုပ္ေပးခ်င္တဲ႕အေၾကာင္းပါ။
ဘာေၾကာင္႕လဲဆိုေတာ႕ဆိုင္မွာကင္မရာေတြတပ္ထားတာမို႕ရုံးခ်ဳပ္ကတဆုိင္လုံးကို
ေန႕တိုင္းၿမင္ေနရၿပီး ကိုယ္႕ကိုလဲတရုံးလုံးကသိေနတယ္ဆိုေၾကာင္းပါ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာေဖေၿပာဖူးတဲ႕စကားတခြန္းသြားသတိရမိပါတယ္
ပင္ပမ္းေပမဲ႕ ကိုယ္အၿမဲလဲက်င္႕သုံးေနတာေပါ႕
တိရိ စ ၦာန္တို႕ရဲ႕ဘုရင္ ၿခေသၤ႕မင္းဟာ ဆင္ၾကီးတေကာင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ယုန္ငယ္ေလးတေကာင္ကိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ တူညီတဲ႕မေလ်ာ႕ေသာအင္အားနဲ႕ ဖမ္းေလ႕ရိွတယ္တဲ႕
ယုန္ငယ္ေလးမို႕ဆိုၿပီးအားကိုေလွ်ာ႕မပစ္တတ္ဘူးတဲ႕
ဒါေၾကာင္႕ ငယ္ငယ္က အပ်င္းထူတတ္ၿပီး ေၿပာစကားသိပ္နားမေထာင္ ေပကတ္ကတ္နဲ႕ကိုယ္႕ကို
ဘာပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ္႕မွာရိွတဲ႕ အင္အား၊ လုံ႕လ၀ိရိယနဲ႕ အစြမ္းကို ထုတ္ဖို႕ ေၿပာခဲ႕ဖူးတဲ႕
စကားေလးတခြန္းပါ။
ဂ်ပန္မွာအခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္တဲ႕ဆိုင္ကပိတ္ပစ္လိုက္တာမို႕
ဆိုင္ကလူၾကီး၂ဦးကလြဲၿပီးတဆိုင္လုံးအလုပ္လက္မဲ႕ၿဖစ္သြားဖူးပါတယ္။
ဆိုင္မွာလုပ္ရတာတကယ္ေတာ႕ပင္ပမ္းခဲ႕ပါတယ္
စားေသာက္ဆိုင္ကအခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ၿဖစ္တာမို႕စားပြဲထိုးလို႕ဆိုေပမဲ႕
မီးဖိုထဲၾကက္သြန္ၿမိတ္လဲကူလွီး၊ တခါတေလေအာ္ဒါ၀င္လို႕လူမရိွရင္ေၾကာ္ေလွာ္ေပးရေသး
ပန္းကန္မေလာက္ရင္ ေဆးမဲ႕သူမလာေသးလို႕ ေၿပးေၿပးေဆးရေသး
ဒါေပမဲ႕ဆိုင္ရဲ႕ေကာင္တာထဲမွာရပ္လိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ကိုယ္႕မ်က္ႏွာကအၿမဲၿပဳံးေနပါတယ္
ဒါဟာအလုပ္တာ၀န္လို႕ယူဆလို႕ပါ
ကိုယ္သြားအားေပးတဲ႕ဆိုင္ကအေရာင္းစာေရးမမ်က္ႏွာေၾကာတင္းေနတာမၾကိဳက္သူမို႕
ကိုယ္မၾကိဳက္တာသူမ်ားကိုလဲမေပးခဲ႕ပါဘူး
အရမ္းေရာင္းေကာင္းတဲ႕ဆုိင္ၿဖစ္ၿပီး ေန႕လည္စာစားခိ်န္ဆိုအားလုံးၿပဳံၿပီးဆိုင္ကိုေရာက္လာ
တန္းစီေနၿပီး တဦးၿပီးတာနဲ႕တဦး၀င္ထိုင္မို႕လို႕ အတူလုပ္တဲ႕အမကေတာင္ ေကာင္တာ
ဟိုဘက္ထိပ္နဲ႕ဒီဘက္ထိပ္ေၿပးေနရတာကို ပဲခူးရန္ကုန္ေန႕တိုင္းေလွ်ာက္ေနရတယ္ဟာလို႕
ေတာင္ ေနာက္ေၿပာင္ၿငီးၿငဴရေအာင္ပါပဲ။
ဒါေၾကာင္႕ေအာ္ဒါမွားခ်တာတို႕ အေနာက္ကနံပါတ္စဥ္မွားၿပီးေၾကာ္လို႕ ေအာ္ဒါေနာက္က်တာတို႕
ဧည္႕သည္စိတ္တိုစရာ အမွားက တခုမဟုတ္တခုရိွတတ္ပါတယ္
ကိုယ္ကအၿမဲၿပဳံးေနတတ္ၿပီး တခုခုမွားရင္ သူတို႕ဂ်ပန္ထုံးစံလို ေသခ်ာေတာင္းပန္လိုက္ရင္
အိုေကသြားတတ္ပါတယ္။
ကိုယ္႕အလုပ္ခ်ိန္အၿပီးမွာ ၀င္တဲ႕ကိုရီးယားမက ရစ္တတ္တာမို႕ စကားအၾကီးက်ယ္မ်ားလိုက္ပါေသးတယ္
အၾကီးက်ယ္ဆိုတာ အေၿခတင္ေၿပာတာကိုေၿပာတာပါ။ ရန္မၿဖစ္ၾကပါဘူး။
ကို္ယ္႕ကိုဒါေတြမၿပီးရင္အလုပ္ဆင္းလို႕မရဘူးလို႕ေၿပာလို႕ပါ။ ဒီေလာက္အလုပ္မ်ားတဲ႕ဆိုင္မွာ
လူအရမ္းက်တဲ႕ေန႕ဆို မၿပတ္တာေလးေတြရိွတတ္ပါတယ္။
ဒါကိုေနာက္၀င္သူကဆက္လုပ္ရမွာထုံးစံပါ။ တကယ္ေတာ႕သူကဂ်ပန္လိုလိပ္ပတ္လည္ေအာင္
မေၿပာတတ္ေတာ႕ အေၿပာမတတ္ဆဲသလိုၿဖစ္တာပါ။ ကိုယ္ကလဲပင္ပမ္းေနတဲ႕ၾကား
လာၿပီး စကားကိုစီးပိုးေၿပာသလိုမို႕ မေလွ်ာ႕ပါဘူး။ ဒီလိုလူမၿပတ္တဲ႕ဆိုင္မ်ိဳးမွာ ကိုယ္ကဒါမၿပီးရင္
မဆင္းနဲ႕အေၿပာခံရတယ္ ၿပီးေတာ႕နာရီနဲ႕လုပ္တာကို အရူးလိုလာေၿပာလို႕ စိတ္တိုၿပီး
ၿပန္ေကာၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးဆိုင္ေခါင္းေရာက္လာၿပီး ဂ်ပန္လိုအဲလိုမေၿပာရဘူး
အဲလိုစကားမ်ိဳးေၿပာလို႕မရဘူးဆိုလို႕ ၿပီးသြားပါတယ္။
အဲလိုနဲ႕ကိုယ္လုပ္စရာရိွတာကိုေတာ႕တာ၀န္ေက်လုပ္ရင္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္တဲ႕အခါ
သူတို႕ရဲ႕ဟင္းခ်က္နည္းနဲ႕အခ်ိဳးေတြအကုန္မွတ္ပါတယ္
ယူတတ္ရင္ ေရာက္ရာဘယ္အရပ္မဆို ပညာရပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿပန္လို႕ ဂ်ပန္အစားစာဆိုင္ဖြင္႕ရင္လာစားၾကပါ
:D
အဲလိုနဲ႕ အလုပ္ဆင္းတဲ႕ေနာက္ဆုံးရက္မွာရုံးခ်ဳပ္ကမန္ေနဂ်ာဆီကဖုံး
ကိုယ္႕ဆီ၀င္လာပါတယ္
ေနာက္တဆိုင္မွာအလုပ္ေပးခ်င္တဲ႕အေၾကာင္းပါ။
ဘာေၾကာင္႕လဲဆိုေတာ႕ဆိုင္မွာကင္မရာေတြတပ္ထားတာမို႕ရုံးခ်ဳပ္ကတဆုိင္လုံးကို
ေန႕တိုင္းၿမင္ေနရၿပီး ကိုယ္႕ကိုလဲတရုံးလုံးကသိေနတယ္ဆိုေၾကာင္းပါ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာေဖေၿပာဖူးတဲ႕စကားတခြန္းသြားသတိရမိပါတယ္
ပင္ပမ္းေပမဲ႕ ကိုယ္အၿမဲလဲက်င္႕သုံးေနတာေပါ႕
တိရိ စ ၦာန္တို႕ရဲ႕ဘုရင္ ၿခေသၤ႕မင္းဟာ ဆင္ၾကီးတေကာင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ယုန္ငယ္ေလးတေကာင္ကိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ တူညီတဲ႕မေလ်ာ႕ေသာအင္အားနဲ႕ ဖမ္းေလ႕ရိွတယ္တဲ႕
ယုန္ငယ္ေလးမို႕ဆိုၿပီးအားကိုေလွ်ာ႕မပစ္တတ္ဘူးတဲ႕
ဒါေၾကာင္႕ ငယ္ငယ္က အပ်င္းထူတတ္ၿပီး ေၿပာစကားသိပ္နားမေထာင္ ေပကတ္ကတ္နဲ႕ကိုယ္႕ကို
ဘာပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ္႕မွာရိွတဲ႕ အင္အား၊ လုံ႕လ၀ိရိယနဲ႕ အစြမ္းကို ထုတ္ဖို႕ ေၿပာခဲ႕ဖူးတဲ႕
စကားေလးတခြန္းပါ။
