ခ်စ္ရတဲ႕မခိစံ

မခိစံဟာရင္ထဲမွာနက္နက္ရိွဳင္းရိွဳင္းအၿမစ္တြယ္သူတစ္ဦးပါ
သူဟာကိုိယ္႕ဘ၀မွာပတ္သတ္မွဳနက္ရိွဳင္းပါတယ္
ကုိယ္႕ဘ၀သက္တမ္းထဲမွာတကယ္႕ကိုအၿမဲအမွတ္ရစြဲထင္ေနမဲ႕သူေပါ႕
အၿပင္မွာသိပ္မေဖာ္ၿပၿဖစ္ရင္ေတာင္ ရင္ထဲမွာလိွဳက္လိွဳက္လွဲလွဲနဲ႕
ႏွလုံးသားတေထာင္႕ကေန ေက်းဇူးတင္ခ်စ္ခင္ေနပါတယ္။
အၿပင္မွာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ႕စကားလုံးေတြနဲ႕ေဖာ္ၿပရင္ေတာင္ မလုံေလာက္လို႕ပါ။

ဘေလာ႕ဂ္မွာလဲေရးဖို႕စိတ္ကူးမရခဲ႕ပါဘူး။ ေရးလိုက္ရင္ေပါ႕ေနမွာစိုးလို႕ပါ။
ဒီတခါဂ်ပန္ၿပန္လာေတာ႕အရင္ဆုံးေတြ႕တာလဲသူပါပဲ။ စကားေတြအမ်ားၾကီးေၿပာရင္းနဲ႕
ခုတတိယတၾကိမ္ဆုံတဲ႕ သူဖိတ္လို႕သြားၿဖစ္တဲ႕ဟင္းခ်က္ပြဲမွာ ရိုက္ၿဖစ္သြားတဲ႕ဓါတ္ပုံေလးကိုၾကည္႕ရင္းနဲ႕
သူရဲ႕ အၿပစ္ကင္းစြာနဲ႕ အဲလိုအၿမဲရယ္ေမာတတ္တဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည္႕ရင္း
အမွတ္တရ သူ႕အေၾကာင္းေရးခ်င္စိတ္ၿဖစ္လာတာမို႕။

ဂ်ပန္နဲ႕ပတ္သတ္တဲ႕ကိုယ္႕အေၾကာင္းကိုဘယ္သူထက္မဆိုသိသူတစ္ဦးေပါ႕။
ကိုယ္႕ကိုလမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚနင္းေလွ်ာက္ရဲေအာင္ အားေတြေပး၊ သတၱိေတြတိုးေစခဲ႕သူပါ။
လယ္ဘယ္၂ေအာင္ၿပီးဂ်ပန္ေရာက္လာေပမဲ႕ကြတီးကြတနဲ႕ကိုယ္႕ရဲ႕ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္စကားေၿပာေတြကို
ၿပဳၿပင္ေပးၿပီး၊ ဂ်ပန္ရဲ႕အေလ႕အထေလးေတြကိုသူပဲကိုယ္႕ကိုအမ်ားၾကီးသင္ေပးခဲ႕တာပါ။
ေရာက္ခါစအစစအရာရာႏွေၿမာၿပီးဘာမွသိပ္မ၀ယ္စားတဲ႕ကိုယ္႕ကို ဂ်ပန္အစားစာဆိုင္ေတြေခၚသြား
ပန္းၿပပြဲလက္မွတ္ေတြယူလာၿပီးလိုက္ပုိ႕နဲ႕ အမွတ္ရစရာေတြမ်ားလွပါတယ္။

ကိုယ္႕ထက္တႏွစ္ပဲၾကီးေပမဲ႕ဘုဘမသိတဲ႕ဂ်ပန္ၿပည္မွာ သူ႕ကိုအမၾကီးလိုအားကိုးခဲ႕ၿပီး
ၿဖဴစင္သေဘာေကာင္းတဲ႕သူ႕ကို ညီမေလးလိုလဲခ်စ္ခင္ခဲ႕တာပါ။

မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းဆိုတာ ဘ၀မွာအင္မတန္အေရးၾကီးတယ္လို႕ယုံၾကည္ပါတယ္
အထူးသၿဖင္႕အခက္ခဲၾကဳံခ်ိန္မွာမွ ဘယ္သူဟာမိတ္ေဆြေကာင္းဆိုတာ ပိုနားလည္လာတတ္ၿပီး
တကယ္႕ကိုအဖိုးမၿဖတ္ႏိုင္ေလာက္တဲ႕ ကံၾကမၼာရဲ႕လက္ေဆာင္မြန္ပါပဲ

Posted in: အတိုအစေလးမ်ား